Φέτος, στην Α΄ τάξη, στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, στην υποενότητα "Φροντίζω το περιβάλλον", ασχοληθήκαμε με τη φιλοζωία.
Συγκεκριμένα, τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν σε σχέση με τους λόγους για τους οποίους πολλά ζώα συντροφιάς βρίσκονται στον δρόμο, καθώς δυστυχώς εγκαταλείπονται από τους ιδιοκτήτες τους, αλλά και σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επιβιώνουν τα ζώα αυτά. Προβληματίστηκαν τα ίδια και ανακάλυψαν τις ανάγκες ενός ζώου και πώς αυτές καλύπτονται με τη βοήθεια ανθρώπων που τα αγαπούν και θέλουν να τους παρέχουν στέγη, φαγητό, συντροφιά και προστασία.
Στην εκκίνηση των εργαστηρίων, αφού τα παιδιά παρακολούθησαν βίντεο για τα αδέσποτα ζώα, συζητήσαμε για το τι πιστεύουν ότι είναι ένα ακηδεμόνευτο ζώο, τι πιστεύουν ότι τρώνε, πού κοιμούνται, πόσο ζουν, ποιους κινδύνους έχουν να αντιμετωπίσουν. Συζητήσαμε επίσης για τις ευθύνες που συνοδεύουν τη συμβίωση με ένα ζώο, τι πρέπει να σκεφτούμε πριν το αποκτήσουμε και ορίσαμε τι σημαίνει "υπεύθυνη υιοθεσία". Τα παιδιά κλήθηκαν επίσης να σκεφτούν εάν θα έδιναν από το καθημερινό φαγητό τους σε αδέσποτα ζώα τις γειτονιάς, τι θα έκαναν εάν έβρισκαν ένα τραυματισμένο ζώο στον δρόμο, ποιος είναι υπεύθυνος για τα αδέσποτα και πώς μπορούν να λιγοστέψουν από τους δρόμους. Τέλος, μίλησαν για τις εμπειρίες τους από την επαφή τους με αδέσποτα ζώα και συζητήσαμε για αυτές.
Σε επόμενα εργαστήρια, είχε ζητηθεί από τους μαθητές/τριες να φέρουν φωτογραφίες από τα δικά τους ζωάκια (όσοι έχουν) και να προετοιμάσουν, με τη βοήθεια των γονιών τους, από μία παρουσίαση για το ζωάκι τους, την οποία πραγματοποιήσαμε στην τάξη. Ο εκπαιδευτικός παρουσίασε κι εκείνος το δικό του σκυλάκι, τη Γιασμίν, για την οποία τους διάβασε μια ιστορία (βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Γιασμίν, ενός αδέσποτου που υιοθετήθηκε από τον δάσκαλο). Κλείνοντας φτιάξαμε ένα κολάζ με τα ζωάκια μας και τα ονόματά τους, για την τάξη μας.
Μία ακόμη δραστηριότητα ήταν να μοιραστούν στα παιδιά διάφορες φωτογραφίες από το διαδίκτυο, που απεικόνιζαν ζώα συντροφιάς, δεσποζόμενα και αδέσποτα, ενώ τα παιδιά κλήθηκαν να χωρίσουν τις φωτογραφίες σε δύο ομάδες: Στα "ζώα με σπίτι" και στα "ζώα χωρίς σπίτι". Αφού τοποθετήσαμε τις φωτογραφίες ομαδοποιημένες σε δύο αφίσες, συζητήσαμε για τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο καταστάσεων, ποιες ανάγκες καλύπτονται στα ζώα της πρώτης ομάδες και τι στερούνται τα ζώα της δεύτερης ομάδας. Μιλήσαμε για το πώς μπορεί να νιώθουν τα ζώα τις καθεμίας από τις δύο ομάδες, ενώ τα παιδιά εξέφρασαν και τα δικά τους συναισθήματα που προκαλούνται από τις εικόνες των ζώων που έχουν και που δεν έχουν σπίτι.
Ως γραπτές δραστηριότητες, τα παιδιά ασχολήθηκαν αρχικά με δύο φύλλα εργασίας. Στο πρώτο, έπρεπε να κυκλώσουν τις εικόνες που έδειχναν τι χρειάζεται ένα ζώο (π.χ. σπίτι, οικογένεια, φαγητό, νερό, υγειονομική περίθαλψη, καθαριότητα, παιχνίδι, αγάπη, συντροφιά κ.α.) και να διαγράψουν όλα όσα δε χρειάζονται (π.χ. κρύο, αρρώστιες, μοναξιά, κακή μεταχείριση, εγκατάλειψη κ.α.). Το δεύτερο φύλλο εργασίας ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη, καθένα από τα οποία απεικονιζόταν το ίδιο σκυλάκι. Τα παιδιά έπρεπε να πλαισιώσουν στη μία μεριά τον σκύλο σε δεσποζόμενο και στην άλλη σε αδέσποτο περιβάλλον, ούτως ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τις διαφορές.
Στη συνέχεια των εργαστηρίων, μιλήσαμε, μέσα από εικόνες για το ποιες είναι οι σωστές και ποιες είναι οι λανθασμένες συμπεριφορές απέναντι σε ένα ζώο, ενώ τα παιδιά ασχολήθηκαν με ένα ακόμη φύλλο εργασίας όπου αναγνώρισαν τις εν λόγω συμπεριφορές, μέσα από εικόνες.
Στο κλείσιμο των εργαστηρίων μας, ο εκπαιδευτικός αρχικά έφερε στα παιδιά αντικείμενα του δικού του σκύλου, της Γιασμίν (λουρί, κολάρο, χτένα, υγρά μαντηλάκια για των καθαρισμό των πατουσών, πιατάκια για το φαγητό, δοχείο για το νερό, εντομοαπωθητικό λουράκι και σιτρονέλα, λιχουδιές κ.α.) και συζητήσαμε με τα παιδιά για τη χρηστικότητα καθενός από τα αυτά. Μιλήσαμε για το πώς συμπεριφερόμαστε σε ένα σκυλάκι το οποίο μας γνωρίζει για πρώτη φορά. Την επόμενη ημέρα των εργαστηρίων, η Γιασμίν επισκέφτηκε το σχολείο και ήρθε σε επαφή με τα παιδιά. Καθώς τα παιδιά ήταν προετοιμασμένα, την προσέγγισαν με ηρεμία και, αφού κέρδισαν την εμπιστοσύνη της με λιχουδιές, τη χάιδεψαν και την πήγαν βόλτα με το λουρί στην αυλή του σχολείου. Στη συνέχεια, πήραμε τη Γιασμίν στην τάξη μας και τα παιδιά μίλησαν για την εμπειρία τους μαζί της.
Ως δράση διάχυσης των εργαστηρίων που πραγματοποιήσαμε, φτιάξαμε με τα παιδιά αφίσες με συνθήματα υπέρ της φροντίδας των ζώων και κατά της εγκατάλειψής τους και τις κρεμάσαμε παντού στο σχολείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου