Την Τριτη 10/11/15 οι Δ’, Ε’ και
ΣΤ΄ ταξεις του σχολείου μας επισκέφτηκαν το μνημείο στο σημείο οπου έλαβε χώρα
το Μπλόκο της Κοκκινιάς, τον Αύγουστο του 1944.
Συγκινημένοι και ιδιαίτερα
προβληματισμένοι για όσα ακούσαμε και μάθαμε εκεί, επιστρέψαμε σχολείο με
εικόνες παραλογισμού αλλά και καρδιές γεμάτες θέληση να αποτρέψουμε ξανά
οποιαδήποτε πολεμική κίνηση. Τα παιδιά γνώρισαν μέσα από φωτογραφίες και
βιντεοπροβολές τους μάρτυρες εκείνης της μέρας οι οποίοι, είτε εκτελέστηκαν από
τα στρατεύματα κατοχής με τη σύμπραξη, δυστυχώς, ελλήνων δοσίλογων και
ταγματασφαλίτων, είτε στάλθηκαν προς εξόντωση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της
κεντρικής Ευρώπης.
Ένα κομμάτι ιστορίας που δεν
εχουμε την ευκαιρία να διδαχθούμε στα σχολεία μας, σε μια γειτονιά τόσο κοντά
στη δική μας, στην προσφυγική Παλαιά Κοκκινιά, που πήρε το όνομά της από τις
εκατοντάδες παπαρούνες που φύτρωναν κάποτε στις γειτονιές της.
Ωστόσο, όταν ρωτήθηκαν από πού πιστεύουν ότι
προέρχεται το όνομα «Κοκκινιά», τα παιδια απάντησαν : ίσως από το αίμα των
ανθρώπων που χύθηκε για την ελευθερία.
Επιστρέφοντας, θυμόμαστε μόνο μία
φράση, της Διαμάντως Κουμπάκη, 19 ετών, που εκτελέστηκε από τους ναζιστές εκείνη
τη μέρα στο Μπλόκο, μεταξύ άλλων:
«Δεν σας φοβάμαι»
Μετά από την επίσκεψη ακολούθησε συζήτηση στην τάξη και οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δ΄1 ζωγράφισαν για όσα άκουσαν για το Μπλόκο της Κοκκινιάς.
Μερικά από τα έργα τους:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου